توبه در «اسلام» و توبه در «جمهوری اسلامی»/ پدرام تحسینی
_ تواب صیغه ی مبالغه از ریشه ی «ت ـ و ـ ب» است. توبه در لغت به معنای بازگشت، یا بازگشت از ناخوشایند به خوشایند است. این واژه در برخی از متون، به معنای بازگشت از نافرمانی یا ترک گناه به زیباترین وجه نیز آمده است؛ ولی معنای اخیر با کاربرد توبه درباره ی خداوند منافات دارد، به همین دلیل، مفهوم بازگشت از ناخوشایند به خوشایند، با معانی قرآنی بیش تر سازگار است. «تواب» از اسم های افعال الهی است که در قرآن نُه مرتبه همراه اسم «رحیم»، یک بار همراه اسم «حکیم» و یک بار به تنهایی استفاده شده است. در آیاتی نیز توبه ی خدا به سوی بندگان، به صورت فعلی ...
Click
To Read Full Article