فیلم جدید مهران مدیری چند گام عقبتر از فیلم قبلی
دومین ساخته سینمایی مهران مدیری به واسطه عدم طراحی راهکارهایی موجه در هنگام بحران، به فیلمی با ریتم کند تبدیل شده که نمی تواند انتظارات حداقلی مخاطب را پوشش دهد./ ، بیش از آن که تابع الگوریتم های سینمایی باشد، به یک ذوق زدگی در نمایش یک بحران فردی که تلاش می شود آن را به دغدغه ای اجتماعی بسط دهد، شبیه است. از سوژه و طرح داستان شروع می کنیم که به واسطه بافت ساختاری و هارمونی مضمونی، شدیدا محتاج نوآوری های روایی است. اشکال اما از زمانی آغاز می شود که می بینیم در فرآیند اشاعه داستان، نگاه جزءنگر، قابلیت های خود را به کلیت اثر تحمیل نمی کند. ...
Click
To Read Full Article