کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
که ای روح خدا؛ با که همنشین شویم ؟ گفت: با آن نشنید که دیدارش شما را به یاد خدای آورد و گفتارش بر دانشتان بیفزاید و کردارش بر سرای حساب ترغیبتان سازد!(۱) از این رو؛ سالها کورسوی دلم پی آنان است! با آنکه بیش از دو دهه در مهد دانش و معرفت پراکنده می خرامیدم، اما دریغ! بزرگی می گفت: بامدادان او را می دیدم که با متانتی مثال زدنی در کتابخانه مدرسه فیضیه قم، مشغول مطالعه بود و ساعت ها نظاره بر آفاق دل و دانش می نمود، آن هم با ادب، بر روی دو زانو، شیفته اش شده بودم، لاجرم نزدیک او شدم و باب سخن را گشودم، گویا او را جسته بودم، همانی که می خواستم ! ...
Click
To Read Full Article