لاهور، مسعود دلش تنگ است
دنیا با بعضی از بنده های خدا بد تا می کند. این بار دنیا با بنده ای بد تا کرده که شاعر بوده است؛ شاعری که بیست سال حبس به پرونده ی عمرش منگنه شد و تمام بیست سال را نشست و قصیده سرود./ مسعود سعد سلمان، همان شاعر است. همان شاعری که نمی دانی چه لحظاتی از عمرت را بگذاری برای این که شعرش را بخوانی. وقت هایی که شادی یا وقت هایی که غمگینی؟ شعر مسعود اشک و ناله ی محض است. اشک و ناله ی مردی درباری که در دربار غزنویان برای خودش کیا و بیایی داشته و شاهان را مدح می گفته و زندگی بر وفق مرادش بوده است تا این که ورق زمانه برمی گردد. بدجور هم برمی گردد. ...
Click
To Read Full Article