انگار همهی زندگی کابوسی باشد میانهی خوابی شبانه/ سینماگران اصیل ایرانی؛ بخش هفتم، سهراب شهید ثالث
سینماگری که گونه ای واقع گرایی تخت و شبیه زندگی را در سینمای متفاوت ایران جا انداخت. فیلمسازی آن قدر بزرگ که سینمای ایران هنوز نتوانسته خود را از زیر سایه اش بیرون بکشد. کارگردان سینمای بدون قصه. خالق لحظات مرده ی زندگی که چون سمی به جان مان افتاده و رهایمان نمی کند. رواج دهنده ی گونه ی فیلمسازی ارزان در سینمای این مرز و بوم که مهمترین مشخصه اش سپردن نقش های اصلی به نابازیگرانی است که از میان مردم عادی انتخاب می شدند. کسی که تا وقتی در ایران بود سبک و سیاق فیلمسازی اش هم ستایش شد هم از تیغ تیز حمله منتقدانش در امان نماند. فیلمسازی که به ...
Click
To Read Full Article