راضیه؛ روزی که بود، روزی که نیست
ورزش، «تنها خانه امید» او بود؛ این را خود راضیه شیرمحمدی می گفت؛ عضو تیم ملی تیراندازی با کمان جانبازان و معلولان ایران و مادر دو فرزند. در گفت گوی چهار ماه قبل خود با ایسنا، از مسئولان و وضعیت معیشتی اش گلایه داشت و نگران زندگی و فرزندانش بود. حالا او نیست و کیست که نداند مادری که نیست، باز هم نگران فرزند است. دو روز قبل - چهارم تیرماه - ایست قلبی، مرگی ناگهانی برای این بانوی ورزشکار ۴۴ ساله رقم زد؛ ورزشکاری که مدال برنز رقابت های پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن را دریافت کرده بود و همین چند هفته قبل موفق به کسب سهمیه بازی های پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو شده ...
Click
To Read Full Article