سرخهحصار در حسرت مدرسه
هر قدر در کوچه پسکوچه ها چشم می گردانیم، اثری از بچه هایی با روپوش مدرسه و کوله پشتی نمی بینیم که دوان دوان به سمت مدرسه شان بروند. هر چقدر هم که گوش تیز می کنیم، باز صدای زنگ مدرسه ای به گوش مان نمی رسد./ اما اینجا تا دلتان بخواهد یاد روزگاران دور می افتیم. یاد حرف های پدربزرگ که می گفت باید در برف و باران کیلومترها راه می رفت تا به مکتبخانه برسد. یاد حرف های مادربزرگ که می گفت چون در روستای شان مدرسه ای نبود، قید تحصیل را زد و خانه نشین شد. اما حالا سال ها پس از روزگار پدربزرگ ها و مادربزرگ ها و درست بیخ گوش پایتخت، روستایی وجود دارد که ...
Click
To Read Full Article