ایران: ماندن یا رفتن
شاید کسی بگوید من می روم، ولی شهروندان دیگر هستند، و یا اینکه از دست منِ تنها کار بسیار اندک و بلکه ناچیزی برمی آید؛ که در استعاره ی والد و فرزند می توان گفت که راست است ما یکی از میلیون ها فرزند ایران هستیم، و سهم ما یک در چند میلیون می شود، ولی آیا چیزی که ما را نسبت به ایران دارای وظیفه می کند یعنی شهروندی ایران، – اگر بپذیریم که چنین وظیفه ای وجود دارد – با فراوان بودن شهروندان، از میان می رود؟
Click
To Read Full Article