در باب «انسان»، آنگونه که نیاموختیم
با معیار مورد نظر من، نقطه اوج سینمای ایران را شاید باید در فیلم «تنگنا» جست. جایی که «رضا خوش دست»، با بازی «سعید راد»، به کلی از تمامی آن ملاک های «آدم خوب» تهی شده است. او هیچ پیشینه قابل توجهی ندارد که مخاطب با آن احساس هم ذات پنداری کند. قمارباز و نسبتا لاابالی است. به جای کمک به خانواده بی سرپرست اش، بیشتر برای شان دردسر درست می کند. دروغگو و بدعهد است و دست کم دو زن را فریب داده و گرفتار کرده است.... شخصیت «سید»، در آن اثر ماندگار «گوزن ها»، شاید یکی از مثال های نادر از حضور اقشار فرودست یا حاشیه ای جامعه بود، در جایگاهی نزدیک به ...
Click
To Read Full Article