خاطره تلخ علی ربیعی از لحظه درگذشت پسرش/ جویی از خون و آش رشته افطارش در هم آمیخته بود/ شاهد گفت ...
چه خوب است که همه ما با مشارکت در یک حرکت اجتماعی با پیوستن به پویش #نه_به_تصادف ، سبب شویم تا دیگر کسی غم از دست دادن را تجربه نکند و انسان هایی با ناتوانی و نقص جسمانی روزگار نگذرانند./ از سال ۱۳۸۷ به این سو، هر سال در ماه مبارک رمضان ضیافت افطار برپا کرده ام. از رمضان ۱۳۸۶ (یکی از غمبارترین روزهای زندگیم) خاطره ای تلخ، همچون سایه با من همراه است. خاطره ای که هیچ گاه از من جدا نشده است. هرسال، یک شب دوستان کوچکترین فرزندم «محمدجواد» مهمان خانه ما بودند. دو سه سال بود که مهمانی افطاری در خانه ما با دوستان محمدجواد برقرار می شد. همسرم ...
Click
To Read Full Article
