ایران ای سرای امید
سال هاست که هر وقت در ایران حادثه ای بزرگ رخ می دهد، اولین واکنش های اجتماعی از هیئت ها بلند می شود. از قبلِ انقلاب که دستگاه شاه و مأموران ساواک پای چارپایه نوحه خوانان بازار می ایستادند تا خلاف امر ملوکانه چیزی نخوانند، تا سال های جنگ که مداحی های انقلابی سوختِ موشکِ روحیه رزمندگان بود. در سال های بعد هم که هروقت هرجا نیاز به همدلی ایرانیان بود اول هیئتی ها دست به کار می شدند. همان شب که حاج محمود کریمی «ای ایران» را در میانه روضه حسینیه امام خمینی خواند، معلوم بود داریم وارد فصل تازه ای می شویم. ایران فقط خاک غم و شهادت نیست؛ سرزمین ...
Click
To Read Full Article