نان تهرانیها را آجر کردند
، ماجرا از این قرار است که به دلیل کمبود شدید گندم، در آن روزها از هر نوع غله ای که امکان پخت داشت، برای تولید نان استفاده می شد و درنتیجه نانوایی ها نانی سفت و شبیه آجر می پختند. این نوع نان ها به نان سیلو و نان آجری معروف شد و در روزگار قحطی، مردم هم تمایلی به خوردن آن نداشتند. از همان موقع «نان کسی را آجرکردن» به موقعیتی گفته می شود که کسب وکار فردی از رونق بیفتد و کساد شود.
Click
To Read Full Article