اگر خوزستان توسعه نیابد، از کدام توسعه ملی می‌توان سخن گفت؟
توسعه ی پایدار ملی، را باید به عنوان یک فرآیند ارگانیک و پیوسته مدانست؛ ناکامی در تحقق عدالت و پیشرفت در "موتور محرکه اقتصادی" کشور، بنیادهای توسعه ی کلان را متزلزل می سازد. نابرابری های ساختاری در خوزستان، که از کانون های اصلی تولید ثروت است، نماد شکست الگوهای مدیریتی و برنامه ریزی متمرکز در ایران محسوب می شود./ با استناد به شاخص های رسمی مرکز آمار ایران، ناترازی های عمیق اقتصادی و اجتماعی در استان خوزستان به نمایش گذاشته شده و استدلال می شود که فقدان الگوی توسعه ی بومی و عدم ترازگری میان جریان های ملی و محلی، ریشه در شکست مدل «حکمرانی ...
Click
To Read Full Article
