کافه نادری، پاتوق صادق هدایت و جلال آل احمد
این روزها که نفس تهران از دود و دم گرفته و به قول سهراب جان ریه ها پر از اکسیژن مرگ است شاید تصور این که روزگاری همین تهران نازنینمان با درخت های چنار قد کشیده به آسمانش و جوی های پر ز آبش، آدمی را سرحال می آورد دشوار باشد. در آن روزها تهران طبیعتا این قدر بزرگ و پرجمعیت نبود. انگشت شماری خیابان اصلی داشت و خیابان انقلاب فعلی حد شمالی و خیابان شوش حد جنوبی آن بودند. اما شهرت تهران در آن زمانی که محل صحبت ماست و می شود اوایل سال های ۱۳۰۰ کم کم داشتن کافه را به شکل فرنگی تجربه می کند. که تازه بر تخت سلطنت نشسته بود بدش نمی آمد ایران اساسا ...
Click
To Read Full Article
