پُرسون پُرسون، یَواش یَواش، اومدن درِ خونَمون! / تاملی بر پدیده «سفیر - اینفلوئنسر»
روزی روزگاری سفیر، تنها نماینده رسمی و سیاسی یک دولت بود. آدمی عصا قورت داده و اتوکشیده، اهل جلسات رسمی و بیانیه های خشک. اما این روزها، کافیست سری به رسانه های مجازی و شبکه های اجتماعی بزنیم و یکی از ویدئوهای کوتاه و بامزه دیپلمات های خارجی مقیم تهران را تماشا کنیم تا پِی ببریم بازی عوض شده!/ محسن سوهانی در یادداشتی بر اهمیت جدی گرفتن «قدرت نرم» برای جذب و متقاعدسازی بدون استفاده از زور و پول تاکید کرد و یکی از مظاهر تحقق این امر را استفاده از «دیپلماسی دیجیتال» دانست؛ آنجایی که سفرای کشورهای خارجی در ایران می توانند با خواندن یک آهنگ یا ...
Click
To Read Full Article
