درباره «کیک محبوب من»؛ در رو وا نمیکنم، نه در رو وا نمیکنم
نمی شود زیاد از «کیک محبوب من» ساخته بهتاش صناعی ها حرف زد، نمی شود جزییاتش را تحلیل و تعریف کرد، چون قرار نیست بگذاریم فیلم اسپویل شود. چون تماشاگر هنوز فرصت دارد برود فرامرز و مهین را ببیند که روی پرده سینما عاشقی می کنند، می نوشند، می رقصند، کیک می خورند و در را هم برای هیچ کس باز نمی کنند. نه برای همسایه شان خانم شکوری، نه برای مامور اورژانس که می توانست بیاید و نه برای تنهایی. تنهایی اصلی ترین مضمون فیلم است.از همان سکانس اول مخاطب را گیر می اندازد. اگر در جهان فرضی سید فیلد را بیاوریم و قرار شود در ده دقیقه اول یادمان بدهد چطور مفهوم ...
Click
To Read Full Article