۲۰ سال سکوت طولانی/ یادبودی از سیدابراهیم اصغرزاده
نوشین می گوید حرف های شاد بنویس. مردم این روزها تلخی زیاد دارند، ما شیرینش کنیم. یکی از دوره های جشنواره فیلم فجر است. سینما فلسطین هنوز شیک و پیک نکرده. همان دو سالن پایین و بالاست و آدم ها برای عبور از کنار هم کتابی می شوند و می روند. می خواهم از پله ها بالا بروم که سید ابراهیم را می بینم. با خانمش است. دست تکان می دهم و می روم سمتش برای سلام و احوال پرسی. خانمش یواش سلام می کند. یکی از فیلم هایش تازه تمام شده و چیزهایی درباره آن تعریف می کند و خداحافظی می کنیم. این آخرین دیدار با سید ابراهیم و اولین دیدار با نوشین بود. فکر کردم چه افاده ...
Click
To Read Full Article