گفتارِ بی‌کار
در روزمَهِ پنجمِ بهمن، به شما نوشته بودم که هوایِ مِه آلودِ مذاکره با غرب، دیری نخواهد پایید و زود، آفتابی خواهد شد. آفتابی هم شد و از دو سو کوس هایِ نه و نباید برخاست. گفته بودم اگر امکانِ مذاکره بر باد شد، جمهوریِ اسلامی باید وضعیت را وضعِ جنگیِ غیرنظامی ولی سراسری ببیند و چنان جنگی، لازمه هایی دارد که از بیمِ نشرنیافتنِ این نامه، واگویشان (تکرارشان) نمی کنم؛ باری، در همین جا، آمادگی ام را برای رساندن به هر گوشِ شنوایی، بانگ می زنم؛ گرچه می دانم که گوشِ شما نیز نیوشا نیست. اگر بپرسید: «از کجا پیدا که گوش هایِ من گشوده نباشد؟»، خواهم گفت: ...
Click
To Read Full Article
