کرونا و غوغای سوگواری ایل در لرستان
میراث مادران سرزمینم در مویه های حزن انگیزی به قدمت تاریخ فریاد می شود، آنگاه که آغوش مرگ، جوانی را به خاطره ها می سپارد و صدای ساز و سرنایی آرزوهایش را فریاد می زند./ به گزارش همشهری آنلاین، مهری میردریکوند برای ایرنا نوشته است: دختران جوان، کل زنان، مرگ زود هنگامش را افسوس می خورند و مادری که باورش تاب این غم را ندارد، دلش ویرانه ای از سیلاب غم می شود و کاسه چشمش ب جز خوناب ندارد. مادری مویه می کند؛ «خم داخ تو آگر ئه دل مه، سرشو گوشه گیری حاصل مه، چوئه زانم آخری چی جونمرگی، و پا ساز چمر لیلت کل مه». (غم داغ تو به دلم آتش می زند، سرشب گوشه ...
Click
To Read Full Article