چرا فیلسوفان «خواب» را دوست ندارند؟
فیلسوفان دربارۀ «رویا» زیاد صحبت کرده اند اما اغلب از پرداختن به خود «خواب» به ویژه خواب های عمیق بی رویا سر باز زده اند. این شاید دلیل واضحی داشته باشد: کسانی که هدف فلسفه را پرورش حالت «بیداری مطلق» می دانند، احتمالاً خواب را نوعی دشمن تلقی می کنند./ ترس از «خواب» یکی از موضوعات برجسته در تفکر اگزیستانسیالیستی بود. نیچه به طعنه می گفت: «خوشا به حال خواب آلودگان، زیرا زود به خواب خواهند رفت». می گویند خود او حتی گاهی تلاش می کرد هر چه قدر که می تواند کمتر بخوابد. ژان پل سارتر هم ظاهرا چنین دیدگاهی داشت؛ آنتوان روکنتن، شخصیت اصلی کتاب ...
Click
To Read Full Article