همهرا به یک چوب نرانیم
دراویش در تاریخ ایران دوران پر فرازوفرودی را سپری کرده اند. گاه جدال متصوفه و متشرعه در کار بوده و گاه آنها با اقتداریابی خود تشیع را گسترش داده اند، سپس فقیهان از آن بهره مند شده اند. در میان متصوفه نحله ها و گرایش های مختلفی وجود داشته که برخی چنان به تشیع و فقها نزدیک بودند که تمایزشان کار دشواری بوده است اما اکنون بحث بر سر صوفیه در تاریخ نیست. دراویش خاکساری و گنابادی دست کم در دهه های اخیر چنان همزیستی ای با سایر فرق اسلامی به ویژه تشیع داشته اند که مردم قائل به تضادی میان آنها نبودند. در طول سه دهه نخست جمهوری اسلامی نیز آنان همواره ...
Click
To Read Full Article