نقد «ژن زامبی»، زندگیِ از دست‌رفته
، پویا عاقلی زاده در یادداشتی درباره این نمایش نوشت: فروید در مقاله ی «ماتم و ماخولیا» به اهمیت «سوگواری» برای مراقبت از خود در برابر بار سنگین از دست دادنِ عزیز و جلوگیری از ورود به مرحله ی «مالیخولیا» اشاره می کند. او به انسان هشدار می دهد که اگر رنج خود را بیرونی، و سوگواری نکند، از قطع ارتباطش با جهان بیرونی که عزیزش را از او گرفته (ماتم) به قطع ارتباط و تنفر از خودش که ناتوان در تغییر این وضعیت تحمیلی است، یعنی مالیخولیا (یا جنون) می رسد که وضعیتی ویرانگر و برگشت ناپذیر است. جامعه ی ما چند سالی است که عزیزترین رویای خود را از دست داده ...
Click
To Read Full Article
