مینیاتورها در غم سیاوش خود!
اگر جهان با مینیاتور ها پُر می شدند، اگر آدم های بیشتر و بیشتری داشتیم که به جای شهرت دوستی و ثروت اندوزی و حرص و تشنگی قدرت، کمی هم به ارزش بی پایان هنرمندان و آثارشان در رسیدن به جاودانگی پی می بردند، بی شک آن جهان، به رویایی دست نیافتنی که میلیارد ها انسان در انتظارش هستند، نزدیک تر می بود./ امروز سخن گفتن از مرگ، گویی به مشغولیتی پیوسته برای کسانی بدل شده که هنوز زنده مانده اند؛ گویی همه ما به بازیگران ناخواسته «مُهر هفتم» برگمان تبدیل شده ایم و ناچار هستیم به بازِی مرگ بر سر شطرنج زندگی تن در دهیم. نوشتن از مرگ در این زمانه، ساده ترین ...
Click
To Read Full Article