مرتضی کیوان؛ گنجشکی که پرید...
«ظاهرش عادی بود. قدش از متوسط، اندکی کوتاه تر بود. با قدم های تند راه می رفت. موی خرمایی موج داری داشت که به دقت به عقب شانه می کرد. عکس های قدیمش نشان می دهد که قبلا فرقش را از وسط باز می کرده و به مویش روغن می زده. این هم مثل کروات رنگی از آن چیزهایی بود که بعداً کنار گذاشته بود. چشم و ابروی گیرایی داشت. پشا چشمش ورم دار و ابرویش کمانی و کشیده بود؛ کامل ترین ابرویی که من دیده بودم. همیشه فکر می کردم اگر دختر بود لازم نبود حتی یک مو از زیرابرویش بردارد. بینی اش کشیده ولی کوفته بود. پشت لب بلندی داشت که به سبیل باریکی آراسته بود. دو تا ...
Click
To Read Full Article