فرهادیگرایی ِ افراطی؛ گمراهی در تقلید یا چگونه فیلمهای تلخِ آزاردهنده میسازیم!
«مگه فیلم تلخ ِ غیرآزاردهنده هم داریم؟!» احتمالاً این سئوال را کسانی می پرسند که از سینما جز سرگرمی و لذت محض نمی خواهند. اگر به این سینمادوستان بگویید فیلم های برتر تاریخ سینما اغلب یا تلخ اند یا خالی از تلخی نیستند بازهم چندان اعتنایی به استدلال شما نمی کنند ولی اگر از همان ها بخواهید فهرستی از ترانه ها، تصنیف ها، یا موسیقی های محبوب شان را نام ببرند مُچِ شان را می گیرید! چون یقینآً کمتر کسی پیدا می شود که یک نغمه ی حزن انگیزِ تلخ ِ خلوت طلب نداشته باشد. هرچند بنظر می رسد در موسیقی این تلخی پذیری ملموس تر و غیرقابل انکارتر است با این حال ...
Click
To Read Full Article