«غریزه»؛ عاشقانهای ناآرام
نام فیلم خود گویای حدیث پنهان آن است. نماهای باز بی شمار، فضاسازی قابل لمس، موسیقی تاثیرگذار، عشق به سینما و دل ِ دلدادگی هایی که در کار بی نقص سیاوش اسعدی «غریزه» وجود دارد. مگر از سینما چه می خواهیم. فراموشی آنچه قبل از ورود به داخل سینما درگیرش بودیم و اگر هم توانست تلنگری به حال دل وارد کند. نسیانی که پدید می آید با هیچ داده ای قابل قیاس نیست. کارگردان که با فیلم تحسین شده دیگرش «درخونگاه» نشان داد عاشقیت را می شناسد، می داند چه پلانی را و در کجا کات مناسب دهد که ذهن مخاطب به غلیان در آید، این بار داستانی تعریف می کند که از دل خود سینما ...
Click
To Read Full Article