طفلی به نامِ شادی؛ دیری‌ست گم شده‌ست/ روایتی کوتاه از زندگی محمدرضا شفیعی کدکنی
خورشید وجودش از روستای خُرد و خِردپرور کدکن در خراسان طلوع کرد، اگرچه کنیه اش شفیع است و شفاعت کار عارفان، اما منش خود و تبارش به علم گره خورده و از خاندان عالمان نشابور مرده ریگ دارد، کنایتی است شاید که او و اجدادش به علمشان شافعان خلق اند./ محمدرضا شفیعی کدکنی، استاد است و دکترا در ادبیات دارد و بااین همه گستره وجودش به هیچ عنوانی نیازمند نیست، دریایی است که از باران ها و باران های بی پایان ادب و فرهنگ پارسی و جهان لبالب و لبریز است، مشامش از عطر تمام کوچه ها و پس کوچه های هفت شهر عطار سرخوش است، با ابوسعید ابوالخیر پابه پا رفته و در ...
Click
To Read Full Article
