شاعر میمیرد، شاعر نقرهای
آن یک نفر می میرد تا بقیه بر زندگی ارج بنهند... شاعر می میرد؛ آن آدمِ آرمان گرا و رؤیاباف. (بخشی از مکالمه ی ویرجینیا وولف و همسرش لئونارد در فیلم «ساعت ها» در خوانش هوشنگ توزیع از زندگی و مرگ فریدون فرخزاد که نمایش «شاعر نقره ای» نام گرفته است و اجرایی از آن شامگاه یکشنبه دهم نوامبر در واشنگتن دی سی روی صحنه رفت، فرخزاد چه در تک گویی ها و چه هنگام سخن گفتنش با دیگران، بیش از هر چیز بر شاعر بودن خود تاکید می کند. توزیع در به تصویر کشیدن فریدونِ شاعر، به سروده های او متوسل نمی شود، بلکه شاعری را نمایش می دهد که او خود از «شاعر بودن» می ...
Click
To Read Full Article