«سوئیچ پن»/ یادداشتی بر فیلم «قسم»؛ خیز به سمت سینمای هویتدار و عمیق
قسم از منظر فُرم و اجرا به عنوان دومین اثر محسن تنابنده در مقام کارگردان، فیلم نسبتا خوب و سرراستی شده است. اقبال فیلم بیشتر متوجه فیلمنامه متفاوت و دراماتیزه آن است. شروع اولیه داستان (پرده اول) با چینش مهره ها (کاراکترها) در قالب یک پازل (فُرم) اتفاق می افتد. بعد هرکدام از همان مهره ها ضمن اتصال به مهره های دیگر با یک مهره مرکزی (رضوان) در ارتباط هستند که این مهره، اکنون دیگر وجود خارجی نداشته و در حقیقت مهره ای سوخته تلقی می شود. تنها ادای یک قسم درباره این مهره سوخته است که این جمع را کنارهم هم قسم نگاه داشته است. پی رنگ اصلی درهمان ...
Click
To Read Full Article