دنیا در قلبشان جای دارد آنانکه چون پرنده کوچ کردهاند
به جایی رفتند که خورشید همیشه در زمستان است؛ یعنی روشنی می بخشد اما گرمای کم جانی دارد ولی آنان امیدوارند در سرزمین شمالی هم بتوان گرمای جنوب را به تن زندگی کرد. آنان در درگاه جدایی در آغوش تنگ بستگان و دوستان نم نم اشک شدند؛ وداعی شاید برای همیشه های عمر، مثل زدن به دریای ناآرام با قایق بادی، بی دکل و ناخدا تا شاید امواج سرگردانی به ساحل برسد، حتی در پرت ترین گوشه عالم مثلا جزیره ای در گینه نو! آنان رفتند مثل بسیاری دیگر که رفته اند؛ کسی از شما، دوستی، دلبسته ای یا فامیلی رفته اند تا زندگی را آنگونه که دوست می دارند تجربه کنند یا آنگونه که ...
Click
To Read Full Article