دعوت به سیری شاعرانه در متن زندگی
کرونا کامبوزیا پرتوی را هم از ما گرفت. همچنان که اهمال و ندانم کاری عباس کیارستمی را. دو فیلمسازی که یکی با یکی بر آوار جنگ و دیگری زلزله آواز ستایش و آفرینش دوباره زندگی سر دادند. همان سال (۱۳۷۲) در ستایش دو نگاه فیلمساز به مفهوم و حقیقت زندگی و رمزگشایی عناصر مشترک در این دو فیلم مطلبی از نگارنده در شماره ۱۴۶ ماهنامه فیلم درج شد. در روزهایی که در بیم و هراس از کرونا و اندوه هر دقیقه از دست دادن عزیز و همنوعی همچنان باید به دنبال یافتن حقیقت زندگی بود، شاید ارجاع به آن نوشته به نوعی ادای دین به دو فیلمساز فقیدی باشد که بتوانند همچنان ما را ...
Click
To Read Full Article