در باب آدمهای مرده و روحهایی خونریز که کالبدی تازه برای حیات میجویند/ به بهانه تولد بهمن ...
سمت و سوی فیلمسازی اش را پیدا کرد و این اندازه به قول خودش «پوست کلفت» شد که بتواند در هر دو دوره سینمای قبل و بعد انقلاب دوام بیاورد و بدرخشد، چیزی است که هر سینمادوستی را ممکن است کنجکاو کند تا از این راز سَر درآورد. این که چه چیز از فیلمسازی ساخته که امروز می شناسیم؛ سینماگری که مقابل زور سر خم نمی کند و در عین حال دغدغه ی فرم دارد و دکوپاژ برای او اصل است و نگاهش حداقل در فیلم های اولیه به نوعی جریان سیال ذهن است که پیوندهایش را همزمان با داستان گویی واقع گرایانه حفظ کرده. داستانی که گویی بر مبنای خاطره ی رو به زوال یک شاهزاده ی قاجاری ...
Click
To Read Full Article