داستان شهرِ به کما رفته/ نگاهی به فیلم «دیوار آبی»
«دیوار آبی» می توانست از آن مستند های افشاگرانه باشد که البته الان هم هست، اما بار زیبایی شناسانه فیلم کم رنگ است. فیلم جسارت مضمونی دارد و روان هم روایت شده و از چشم اندازی تقریبا نو به موضوع پل صدر تهران و معضلات محیط زیستی و انسانی آن برای ساکنان حومه پل پرداخته. از بخت بد اما وجه ژورنالیستی کار غالب است. به همین خاطر فیلم شلخته می نماید. تصاویرش دم دستی و انگار از روی اضطرار گرفته شده. فیلم سازان خواسته اند با نماهای هلی شات این نقیصه را بپوشانند. استفاده زیاد از نماهای هوایی اما از تاثیر آن می کاهد. ایماژ های بصری و نشانه های سینمایی ...
Click
To Read Full Article