حکمت دوستی
اغلب فیلسوفان «دوستی» را با اشتیاق ستایش می کنند. از میان فیلسوفان غربی تنها تعداد اندکی مانند توماس هابز یا سورن کی یرکگارد با تردید به دوستی می نگرند. اما بسیاری همچون ارسطو، فرانسیس بیکن، سی.اس. لوییس و ماری ای. هانت از پدیده دوستی الهام گرفتند، فواید آن را برشمردند و ارزش تعهد متقابل در شکل گیری دوستی را یادآور شدند.اما امروزه جای این «ارزش» در بسیاری از زندگی ها خالی است؛ چرا که اهمیت روابط خوب در محیط های آکادمیک به حاشیه رفته است و فضای دانشگاه ها بیشتر به فضای کسب و کار سوق پیدا کرده و تحلیل ها و داده های سودگرایانه بر روابط دوستی ...
Click
To Read Full Article