جای چیزی خالی است
کنجکاو می شوم. می آیم پایین تر. نوشته: «دوچرخه با نوجوانان ارتباط مستمر ندارد.» فکر می کنم: «ندارد؟» ادامه می دهم. نوشته: «ما از دوچرخه دوریم. درست است که مطلب می فرستیم، چاپ می شود و ذوق می کنیم، اما این ارتباط نیست...» فکر می کنم: «ارتباط که هست، اما کافی نیست.» نوشته: «یادم می آید قبلاً از خبرنگارها سؤال می کردید. این ارتباط مفید بود. این که بچه ها فرصت می کردند با شما صحبت کنند یا از مسائل خودشان بگویند یا...» فکر می کنم: «راست می گوید. شاید خوب باشد باز هم سؤال یا موضوعی را مطرح کنیم تا بچه ها درباره اش حرف بزنند و بنویسند. البته به ...
Click
To Read Full Article