«تومان»؛ جاهطلبانه و تجربهگرا
در میان فیلم های سینمای ایران کمتر نمونه متاخری را می توان سراغ گرفت که ابزار و تکنیک و در نهایت فرم سینمایی و بصری را بتواند در خدمت روایت قصه اش دربیاورد و چه بسا این قصه ها بوده اند که چنین ساختاری را به فیلم تحمیل کرده اند. در تومانِ مرتضی فرشباف با قصه ای طرفیم که فیلمساز از هر المانی برای غنی تر ساختن اتمسفر و موقعیت هایش به درستی بهره می برد و با دوربینی هوشمندانه، زیبایی شناسی تصویری خاصی را که تا حد زیادی شکل دهنده ی لحن چنین فیلمی نیز هست پایه ریزی می کند و پرورش می دهد. تومان یک فیلم جاه طلبانه و تجربه گرا ست که شاید قبل از ...
Click
To Read Full Article