به یاد سهراب سپهری، شاعری که عاشق پرواز بود | تا انتهای خواب
انگار چیز دیگری نمانده که بگویی و هر چه را که بخواهی دوباره بگویی، جلوی نثر سهراب، چیزی کم دارد و اصلا مگر چقدر می شود گفت که اهل کاشان است و تابلوهایش به اندازه شعرهایش درخشانند و هنر را از پدر هنردوستش به ارث برده است. اما می شود گفت و باید گفت که سهراب وقتی در روستا مأمور مبارزه با ملخ ها بوده، حتی یک ملخ هم نکشته و فکر می کرده که: «اگر محصول را می خورند، پیداست که گرسنه اند.» این مهم است که تمام رویاهای سهراب راه به بیابان دارد؛ مهم است که وقتی به ون گوگ برمی خورد، آدمی دیگر می شود و «طعم یک استحاله را تا انتهای خواب در دهانش حس می کند ...
Click
To Read Full Article
