به بهانۀ نمایش «خانم آوازهخوان کله طاس»/ تجربۀ جدید در کلیشهها و تکرارها
تشویق تک تک مخاطبان که به مرور زیادتر می شد، نشان می داد که بیشترشان مثل من دربارۀ پایان نمایش تردید دارند، مثل حرکت های همراه با تردید برای خروج از سالن. چرا؟ چون بازیگران هم چنان داشتند بازی می کردند و بر خلاف معمول پایان نمایش ها، به پا نایستادند و از مخاطب تشکر نکردند و از کارگردان دعوت نکردند به صحنه بیاید و خلاصه به اصطلاح تئاتری ها رورانسی غیرمعمول بود. این غیرمعمول بودن در شروع نمایش هم وجود داشت: صدای خانمی از بلندگوی سالن شنیده شد که دربارۀ نمایش توضیح می داد و تاکید می کرد قرار نیست چیز خاصی را به تماشا بنشینیم: «در دنیای امروز ...
Click
To Read Full Article