با سعدی در گلستان : هرکه نان از عملِ خویش خورَد / منّتِ حاتمِ طایی نبَرَد (+صدا)
بلی! روزی چهل شتر قربان کرده بودم اُمرایِ عرب را، پس به گوشهٔ صحرایی به حاجتی برون رفته بودم، خارکنی را دیدم پشته فراهم آورده. گفتمش: به مهمانیِ حاتم چرا نَرَوی که خَلقی بر سِماطِ او گرد آمده اند؟
Click
To Read Full Article
