«اسرافیل»؛ یک اثر آخرالزمانیِ روشنفکریِ جشنواره پسند
فیلم اسرافیل، از حیث مؤلفه های رهگفت چهارچالشی، کاملاً یک فیلمفارسیِ قبل انقلابی است که کمی مدرن شده است! و ازلحاظ چالش دموکراسی (آزادی) و استبداد، فیلم می گوید فقط یک جامعه مستبد می تواند زندگی را بر زنان تنگ کند و به جای تأمین آسایش روانی آن ها را تحت فشار کار و خشونت های مردانه قرار دهد./ ، اسرافیل، محصول فکرِ اومانیسمیِ تشریفاتی است که با سه گزاره مهاجرت، عشق و خراب شهر (دیستوپیا) به یک اثر آخرالزمانیِ روشنفکریِ جشنواره پسند تبدیل شده است! کاملاً رئال است زیرا قرار است ظرفِ دقیقِ مکانی و زمانی باشد برای مظروفِ موردنظر محافل غربی باشد که ...
Click
To Read Full Article