ادای احترام «پیر پسر» به داستایوفسکی، کارامازوف و پسرانش
«پیر پسر» آخرین ساخته اکتای براهنی، از آن دست درام هایی است که از شدت درگیر کردن مخاطب شاید حتی در دقایق اولیه پس از پایان فیلم، اثری نامحبوب، کلافه کننده و حتی مشمئز تلقی شود. با این حال بعد از کمی جا آمدن حال بیننده از تماشای درامی که روانش را به هم ریخته! تازه جزئیات و روند داستانی فیلم تاثیرش را روی مغز مخاطب، نشان می دهد و اینجاست که راهی به جز تحسین عمیق «پیر پسر» براهنی باقی نمی ماند. «پیر پسر» هر چند نظر عمده بینندگانش را به خود جلب می کند اما شاید بتوان برای این اثر دو دسته مخاطب در نظر گرفت که هر کدام به نوعی متفاوت با آن ارتباط ...
Click
To Read Full Article
