گُنگ خوابدیده: ابهام و انتظار در تعلیق
، هیچ داستانی داستان نمی شود. بی همگان به سر شود بی تو به سر نمی شود؛ چه داستانی نفس گیر از هیچکاک باشد چه مستندی داستان گو درباره ی کوچ پنگوئن ها از قطب جنوب، همین که در روایتی، حسی از ناتمامی باشد و تو را در انتظار ِ قدم بعدی اش بگذارد یعنی تعلیق! البته با درجات متفاوت؛ یکی، انگار تو را بر لبِ پرتگاهی نگه می دارد تا از هیجان جان ات بالا بیاید، دیگری، معما می سازد و بیشتر کنجکاوی ذهنی تماشاگر را به کار می اندازد، و یکی دیگر، فقط با انتظار، انتظار و انتظار، تو را معلق می گذارد. به نظرم کلیدی ترین ویژگی داستان گویی در درک و تجربه ی مفهوم ...
Click
To Read Full Article