نبض پامنار کند می زند
پامنار، تفتیده از آفتاب داغ اردیبهشت ماه، زیر صدای ماشین ها، موتورسیکلت ها و همهمه عابران و کاسبان، خاموش نشسته و در اندیشه سرنوشتی که بر او رفته، نظاره گر آینده ای است که این مردمان برایش رقم خواهند زد. از سنگفرش خیابان جدا و وارد کوچه مشیرالخلوت می شوم، گشت کوتاه ما از اینجا آغاز می شود؛ اینجا که همه چیز بوی کهنگی و رهاشدگی می دهد./ نوا ذاکری: به گزارش همشهری آنلاین، از همان ابتدا قدمت بناها و معماری آنها جلب توجه می کند. کوچه های تنگ و باریک، ساختمان های کم ارتفاع، درختان کهنسال و بناهای تاریخیِ از یاد رفته که در گذر سال ها جراحات عمیق ...
Click
To Read Full Article