روزگاری که نوشتن برای دخترها ممنوع بود | دختر مشق بلد باشد، کاغذپرانی میکند
بچه ها با لحنی آهنگین و با صدای بلند پشت سر ملاباشی تکرار می کردند : «الف» دو زبر «اَن» و دو زیر «اِن» و دو پیش «اُن». «اَن»، «اِن»، «اُن». «ب» یکی به زیر دارد، «پ» سه تا به زیر دارد، «ت» دو تا به سر دارد، «ج» یکی تو شکم دارد، «ح» هیچی تو شکم ندارد و.... صدای شان تا هفت محله آن طرف تر می رفت./ : کافی بود فقط یک نفر از سر شیطنت یا نادانی یک واژه را اشتباه تکرار کند و ریتم را بر هم زند آنوقت حسابش با کرام الکاتبین و ترکه آلبالو بود. اینجا مکتبخانه است. جایی که در روزگاری نه چندان دور همین قدر که بچه ها از پس کارهای شخصی خود از جمله طهارت برمی ...
Click
To Read Full Article