در جسارت اندیشیدن*
آرامش دوستدار با آثار خود به ویژه "امتناع تفکر در فرهنگ دینی" صورت مسئۀ تاریخ معاصر ایران را بازنویسی کرد و به مباحثی نظیر تجدد، دموکراسی، جامعهء مدنی، مدارای دینی... تعینی تازه بخشید. او به خوانندهء امروز - بویژه به نسل جوان – این پیام را داد که جامعهء ایران به آزادی و خودفرمانی نمیرسد، مادام که پرسشگری به پدیدهء اجتماعی بدل نشده و مادام که این پرسشگری در پشت دروازه های سنت و دین – این شالودهء بن بست فرهنگی و سیاسی ما – بازایستانده می شود. اقدام دوستدار یادآور این سخن مارکس جوان است که "نقد دین شرط مقدماتی هر نقدی است." همین اقدام کافی است ...
Click
To Read Full Article