تقصیر «سمیه» نیست!
«من با اینکه برای موسیقی لس آنجلسی بسیار احترام قائل هستم، در آن دوره (دهه هفتاد) می دیدم ترانه های این نوع موسیقی کم کم داشت از کیفیت می افتاد. همزمان در ایران ترانه ها کیفیتی پیدا کرده بود و داشت پا می گرفت؛ تا جایی که حتی خوانندگان لس آنجلسی هم تلاش کردند به لحاظ کلام خودشان را به ترانه هایی که در ایران سروده می شد و کار هایی که ساخته می شد، نزدیک کنند. بعد چه اتفاقی افتاد؟ به تدریج جلوی تمام این ها گرفته شد.» نوعی از ترانه سرایی حدود یک دهه است که رایج شده و جهان آن، دایره واژگان آن و در کل رفتار آن با ترانه سرایی پیش از خودش متفاوت است ...
Click
To Read Full Article