بهای سنگین خاص بودن!
بیماران خاص در ایران، هر روز با درد، کمبود دارو و بی عدالتی ساختاری دست وپنجه نرم می کنند؛ بحرانی انسانی که با وعده حل نمی شود و تنها با اقدام جدی و کارشناسی پایان می پذیرد./ ، درد، وقتی می آید، در نمی زند و آرام آرام می خزد در استخوان، در خون، در سلول. بیمار خاص بودن یعنی هر روز از نو با تن خسته برخاستن، یعنی امید بستن به دارویی که شاید امروز در داروخانه باشد، شاید نه. برای بسیاری از بیماران خاص، زندگی به رشته ای نازک از دارو وابسته است؛ داروهایی که نبودشان، مرز میان زنده ماندن و نماندن است. عضلانی، سرطان های نادر و ده ها بیماری دیگر، با ...
Click
To Read Full Article
