در حصر تبلیغات
یکی از لذت های زندگی شهروندی در پایتخت پُر دود و دم تهران نشستن روی صندلی کنار پنجره اتوبوس هاست، آن هم وقتی که تک تک خیابان ها، پیاده روها و درخت های چنار با موسیقی متن توی گوشمان از جلوی چشم ها رد می شوند تا خوشی این لحظه ها مسیر را کوتاه کند. اما زندگی صنعتی و تبلیغاتی به این دلخوشی کوچک هم رحم نکرده و این روزها به پنجره ای که قرار بود راهنمای مسیر باشد و مقصد را نشان مان دهد، انبوهی از تبلیغات چسبیده که از اتوبوس ها محیطی دلگیر و کور ساخته است و اینگونه است که حصر تبلیغاتی بر خستگی مردم می افزاید.
Click
To Read Full Article