سپیدهدم نزدیک نیست...؟
به آدمیزاد «شیرخام خورده» نشان داد که خرد بسی تیزتر و براتر از تیغ، جوشن دل ها را می درد و اریکه حکمرانی بر قلوب، نه به ضرب شمشیر که به جمع دانایی و تفریق کینه و تقسیم قدرت، قدرت می یابد و گسترش می گیرد. انسان دوران اسطوره که تاج قدرتش را همای سعادت یا شاهین اقبال از آسمان در هاله ای از «فره ایزدی» بر سرش می نهاد، فقط به «داشتن» می اندیشید اما این دست تطاول روزگار و چرخ بی رحم زمان بود که برایش معلوم ساخت که این «اندیشه» است که به داشته های او رنگ جاودانی و نامیرایی می زند. روزگاری در این عالم خاکی شاهانی بودند که آفتاب در سرزمین شان غروب ...
Click
To Read Full Article