رقص، شادی و اعتراض
در ایران شمار جشن های ملی و خیابانی اندک است و به جشن های اندک شماری چون چهارشنبه سوری ختم می شود. در چنین شرایطی، مراسم جشن و شادی بیشتر به محافل خصوصی، خانوادگی و زیرزمینی محدود شده اند. موازی با این محدودیت، هنر رقص در ایران نیز مسیر بالنده ای را طی نمی کند. در بیش از سه دهه اخیر، رفته رفته حتی از شمار رقص های محلی و گروهی کاهش یافته و به شمار عزاداری ها افزوده شده است. در این زمینه و در چهارچوب سلسله گفت وگوهای رادیو زمانه درباره حق شادی و جایگاه آن در جامعه ایران، با شاهرخ مشکین قلم، رقصنده باله، بازیگر تئاتر، نمایشنامه نویس و طراح ...
Click
To Read Full Article